Stara Świątynia Bogiń

Aminael spokojnie szła przez górę olimp była właśnie tutaj wychowana przez swoją mamę i tatę jednakże byli zbytnio zajęci swoimi sprawami dlatego od danego wieku musiała sama sobie radzić. Dziewczyna uklękła myśląc sobie że to jedyny moment żeby mogła spokojnie pomodlić się za nich i za inne istoty które umarły w erze gondors.

W pewnym momencie aura świętego miejsca została zaburzona. Mosiężne świeczniki zaczęły drżeć w miejscu, szyby w oknach wydawały charakterystyczny szczęk. Na raz rozległ się huk, jakby piorun uderzył w budynek kaplicy. Wszystkie świece zgasły, w kamiennym pomieszczeniu zapanował półmrok. Cisza aż piszczała w uszach. Wejścia do gmachu były pozamykane, zawitrażowane okna nawet nie służyły do otwierania, tymczasem w świątyni zerwał się potężny wicher. Ołtarz zajarzył się zielonkawym, oślepiającym blaskiem. Z niego zaś wyłoniła się nieznana dla Aminael postać.
Mężczyzna był wysoki. Kruczoczarne włosy zaplecione w warkocz spoczywały mu na piersi, przerzucone przez lewy bark. Siedział oszołomiony na zimnej posadzce, mrugając oczyma. Można powiedzieć, iż był on przystojny, wszak delikatna uroda sprawiała, iż słowo "ładny" było bardziej adekwatne dla opisania jego aparycji. Uwagę kobiety mogły przykuć jednak inne elementy wyglądu nieznajomego - z pleców wyrastała mu para okazałych, śnieżnobiałych skrzydeł, a na sobie... nie miał absolutnie żadnego ubioru.

Ami nie wiedziała co się tak naprawdę dzieje. Energia w tej świątynia była zachwiana, nieokiełznana tym bardziej nie można było jej powstrzymać czy uspokoić na tyle żeby utrzymać wszystko w ryzach. Tak naprawdę nie wiedziała z kim ma do czynienia, dlatego z jej pleców można ujrzeć czerwone skrzydła które płonęły żywym ogniem na początku, a teraz jedynie migoczą na dając niesamowite ciepło. Oczy posiadała za równo złote wręcz niespotykane jak dla Anioła Ognistego z domieszką bogini której tak naprawdę nie pamiętała. Wtedy odwróciła się widząc postać która oślepiła trochę wzrok, potem zauważyła faktycznie przystojnego mężczyznę jednakże mógł założyć odzienie, a nie latać normalnie nago. Nie zważała na to czy ktoś jest ubrany czy nie, nie była tym zainteresowana zbytnio, ale co poradzić.
- Witaj - Odpowiedziała krótko do nieznajomego który stał w Starej świątyni.

Mężczyzna miał zamglony wzrok. Dokładnie tak, jakby wpatrywał się w punkt oddalony o setki mil, bądź jakby był pod wpływem środków odurzających. Przeniósł tępe spojrzenie na kobietę, którą dostrzegł w swoim otoczeniu. Była podobna do niego samego. Dziwne...
Przez całe życie był jedynym aniołem, jakiego kiedykolwiek widziano w Ishn-Abdad. Tymczasem matka przeniosła go do innej sfery, sfery, w której pierwszą napotkaną osobą była uskrzydlona młoda kobieta. Co prawda za jej plecami płonął żywy ogień, ale nie wyglądała na potrzebującą pomocy w ujarzmieniu żywiołu. Odezwała się. Venrael przekrzywił głowę i wpatrzył się w jej wargi.
Wydobywały się z nich słowa zupełnie inne, niż te, których nauczył się u swej matki, a mimo to je rozumiał. Zamrugał ze zdziwieniem.
- Co to za miejsce? - chciał zapytać w swoim ojczystym narzeczu, ale słowa same popynęły.

Ami zauważyła właśnie jego reakcję która tak naprawdę była przeurocza tylko zaskoczona czemu wygląda jakby był pijany? Teleportacja ? Wszystko możliwe jest.
- Jesteś na granicy Aeterium, a Krainą na górze Olimpu czyli okolice Panteonu - Odpowiedziała swoim ojczystym języku, akurat najlepsze jest to że ona znała jego mowę, bo posiada ona geny swojej mamy boginii która ją wydała na świat żeby czyniła dobro dla świata i wprowadziła równowagę, ale czyżby ? 
- To miejsce jest nazywane Starą Świątynią Bogiń - Odpowiedziała z jednym tchem. Wzrok miała ten sam i mimikę twarzy, tylko lekko uśmiechnęła się do niego.

Adiel będąc w zupełnie innym miejscu wyczuł tylko pojawienie się nowej, silnej istoty, w związku z tym nie mógł przepuścić okazji poznania ów osoby. Oczywiście nie spodziewał się, że będzie w stanie go zabawić, więc nawet nie szykował się na poważniejszą walkę. Tak samo jak i nie przeszkadzało mu iż znajduje się ona w Aeterium i tak może bez problemu ukryć swoją tożsamość i obecność. Za pomocą najbliższego cienia przeniósł się do tego miejsca i nawet z niego nie wychodząc obserwował ich przez chwilę.
W końcu dookoła nich usłyszeli głos - A więc kolejny przybysz z innego wymiaru? Mam nadzieję, że nie masz zamiaru niszczyć jak poprzedni.