Martwe Bagna

Ilivarra za dużo informacji dostała myśląc że jest potomkini Archaona który tak naprawdę nie zna do końca jego nazwiska, ale niby w księdze było napisane że te nazwisko czy tak naprawdę ono jedno przetrwało stulecia ? To niemożliwe. Usiadła spokojnie na skarpie żeby nie zsunąć się na martwe bagna w których może usłyszeć jęki istot którzy proszą o pomoc, ale nigdy nie była im dana.

Przyleciałem za Cesarzową.
-Wszystko w porządku? Kim jest Archaon? -zapytałem znów plując mazią. A w ustach miałem nieprzyjemny smak

Dziewczyna lekko myśląc sobie czemu on dopiero teraz ujawnił się, akurat nie mamie? wszystko za szybko szło w dziwnym torze.
- Tak wszystko dobrze, Archaon jest moim przodkiem rodzinnym  - Odparła z lekkim niedowierzaniem, wiedząc że rozmawiała ze swoim dziadkiem z dużego pokolenia, wszystko za dużo trochę przegięcie.
- W drzewie rodzinnym jest on zapisany innym imieniem ale Archaon to jego drugie imię które używał bardziej niż wcześniej wnioskując z tej księgi - Wyjaśniając problematykę dawnych czasów jego.
- Na początku Tobie się ujawnił dając Ci harmonogram na ciele który masz właśnie, zostałeś najwidoczniej liderem zakonu ośmiokątnej gwiazdy i masz dokończyć jego dzieła, a mi mówił że mam mieć pieczęć jako cesarzowa i strzec tego zakonu - Odparła z lekkim zdziwieniem. Widziała jak pluje tą mazią czarną najwidoczniej wciągnął go do wymiaru. Dała mu chusteczkę żeby spokojnie mógł wytrzeć usta i zarazem zasłaniał nią.
- Zatrzymaj Chusteczkę sobie, mam drugą - Mruknęła do niego spokojnie, wtedy jak poczuła dziwne okłucie można zauważyć tatuaż na ramieniu lewym pokazał się symbol zakonu ze skrzydłami czarnymi avarieli.

Bolał mnie kark. Założyłem jedną dłoń na niego, wymacując symbol ośmioramiennej gwiazdy. Wziąłem od Illi chusteczkę ocierając nią twarz i usta. Powoli czułem się lepiej i nie spluwałem już czarną mazią. Zmarszczyłem nos.
- No to teraz tak szybko się mnie nie pozbędziesz - skwitowałem z uśmiechem ale szybko powróciłem do poważnego tonu.
- Czyli to któryś z pra pra dziadków Twoich tak? Już myślałem że jakiś Bóg. Wiesz może coś o tym zakonie? Bo ja nie wiem nic.

Ili myśląc pozbyć się? raczej nie miała takiego zamiaru przecież bo przyzwyczaiła się do persony jego.
- Hmm pozbyć się? a kto powiedział ci taką głupotę - Odgryzła mu na dobry początek, wtedy schyliła głowę dając buziaka w policzek, dziwne ona go nie traktowała jako niewolnika tylko już bardziej swojego ochroniarza dlatego powinien być w nowej warstwie społecznym.
- Myślę że załatwię Ci wejście do warstwy społecznej i wyjdziesz z niewolnictwa bo nie pasuje do lidera zakonu - Odpowiedziała zaśmiała się cichutko z uśmiechem na twarzy.
- Tak on był dziadkiem moim, tylko nie wiem czy właśnie od strony ojca czy mamy, bo jeśli on dobre uczynki robił to myślę że od strony Allameris to on jest, bo mi nie pasuje przecież do Thangaldarosu, hmm jeśli mają być wierni pokoju to tylko Arvandorze i Aeterium dorzą szczytnie do celu żeby mieć w pokoju pokój z krainami dlatego myślę że to będzie właśnie rasa za równo Numenor którzy walczyli w ramie w ramie z tą rasą na wojnach ale dziwne że ta kraina Noctis która nazywała się którą odwiedziliśmy te ruiny to właśnie on był jednym z Królów czekaj czekaj, jeśli on jest moim przodkiem to ja pochodzę wpierw z Noctis, a mamy Arvandor czyli ta kraina to zamieszkani Pradawni elfowie, wysocy i dalsi, a potem mroczni elfowie z śnieżnymi oraz księżycowymi elfami pomieszali się - Odpowiedziała wtedy pomyślała logicznie, że przyszła z takiej mieszanki jako Mroczna elfka z domieszką pradawnej elfki i avarielki gdyż babcia była nią.

- no tak tylko powiedziałem. Wyższa klasa? No może i masz rację - przyznałem kiwając głową, jako niewolnik byłoby ciężko być liderem. Nie oszukujmy się.
- Sądzę że nie był dobry. Jego rozkaz dla mnie brzmiał jakoś mniej więcej tak : "a kraina też musi zostać spaczona przez moją osobę, a ty będziesz moim powiernikiem". Wiesz może o jakiej jeszcze krainie mówił?

- Kraina? hmmm patrząc na jego słowa powiedział w ten sposób moja kraina Noctis ma być uratowana przez jedną krainę która jest przejęta przez Nieumarłych którzy zabrali mu część ziem, a pradawne ruiny zostały odcięte od tamtej krainy - odpowiedziała niespokojnym głosem.
- Ja nie mogę, my mamy nieumarłych wypędzić, mój przodek zwariował?! Ja tym nigdy tam nie wejdę - Odpowiedziała niespokojnym głosem. Potem krzyknęła na martwe bagna.
- Wybij sobie to z głowy dziadku!! - Krzyknęła głośno, wtedy dusza Archaona się przebudziła i to nie było zamierzone naprawdę pomyślała podczas krzyku.
- Ups słyszałeś te dziwne jęki ? - Odparła z lekkim strachem w oczach, no to ma przerąbane.

- A więc.. czeka nas walka z nieumarłymi? - zapytałem i pobladłem strasznie na twarzy. Nagle poczułem silny lodowaty chłód na ramionach a za mną coś wyraźnie zaszeleściło. Przyjąłem pozycję bojową gotów do swojej przemiany. Ale nastała cisza.
- co to.. było? jest? - zapytałem bo niczego nie widziałem.

- Wiem jedno, że obudziłam kogoś kto nie chciałam, co ja wiem zamruknęło tak jakby powiedział, kurde kto mnie obudził bo jeśli nie poznam was to was pozabijam - Odpowiedziała z lekkim uśmiechem na twarzy, potem jej zbladła twarz no to teraz właściwie posiada jedynie jedno słowo w myślach... "spieprzamy!". W końcu zrobiło się cichutko ale to nie było jeszcze koniec, gdyż za pleców poczuła bardzo nieprzyjemną energię astralną czyżby ktoś Ili obmacuje, wtedy z wielkim przerażeniem odwróciła się i krzyknęła widząc duszę przodka o którym mówili.
- He...he... witaj dziadku - Odpowiedziała z lekkim tonem, jakby naprawdę nie chciała go obudzić, łzy lekko poleciały.
- Mamo, Tato co ja narobiłam - Odparła niespokojnie, ale czekaj cesarzowa nie woła już rodziny o pomoc. W końcu zrobiła minę poważna spojrzała duszy w oczy mówiąc:
- Em, nie wiem czemu tutaj jesteś ale mogę spytać po co? - Spytała głupio trochę, z lekką obawą w głosie.
- Ja ? Czemu ja tutaj jestem droga potomkini, bo tutaj zginąłem w walce z istotami którzy byli czarnoksięznikami, którzy jak widać okrucili me męki - Odpowiedział z gniewem jednakże zarysu zbytnio nie można było zobaczyć na postaci bo był już umarłym dlatego co poradzić potrafią mówić, latać czasem chodzić jak się nauczą ale czuć nie potrafią już, a co do pamięci jedynie osoba która potrafi to wyobrazić poprzez fakty wypowiedziane to wtedy już inna bajka.

Obróciłem się, ale byłem.. spokojny. Nie wiedziałem dlaczego. Cała złość, strach wyparowało. Tak Puff! i nie ma. Zmarszczyłem nos i oblizałem usta.
- Witam - odrzekłem krótko i zamrugałem.

- Ahh mój dziadek coś czułam że mnie znowu nawiedziesz - Odpowiedziała mruknięciem, wtedy wyczuła zimny chłód. Niespokojnie poczuła jak położył rękę na jej ramieniu.
- Nie martw się będzie wszystko dobrze, jedynie proszę was żebyście odbudowali ten zakon i dobrze prosperowali oraz dokończcie boskie przysięgi tak samo musicie znaleźć Górę Olimp - Odpowiedział do nich nic nie mówiąc, zniknął tak nagle jak się pojawił przed nimi.

Skłoniłem lekko głowę. Chyba nie zamierzałem igrać z duchami. Chyba rozumiecie, nie skończyłoby się to dobrze.
- Jakie znów Boskie przysięgi? Jakich Bogów? - mruknąłem zaciekawiony choć nie bardzo chciałem dyskutować z duchem. Bałem się? Najprawdopodobniej. Jak na pierwsze spotkanie z eteryczną postacią nader zachowywałem się spokojnie.

- Ehh mój dziadek na to wygląda że te boskie przysięgi oznaczało że chce żeby ta Inkwizycja czy zakon jego prosperował w stronę dobra, ale przecież do Thangaldarosu nie pasuje, powinno tak naprawdę pójść do Arvandoru ta organizacja ale co poradzic dziadek mnie znalazł to trzeba mu dopomóc czyż nie? - Odpowiedziała ze spokojem. Ili naprawdę o tym myślała poważnie, czy nadal to tylko głupi żart ? No cóż jeśli jakiś oddział wpadnie na nasz to będzie tylko drugim szło na korzyść.
- No dobrze Archeon przysięgam że będę wierna temu zakonowi - Odpowiedziała i światło wydobyło się pradawnego elfa jakby zapieczętowanie jej duszy ze specjalną mocą która w niej obudziła się, czując ciepły i przyjemny pył. Dziewczynie zmieniły się trochę pióra Avarielki na lekko czarno ze srebrzyste skrzydła.
- To nie możliwe, przecież jak kto może być możliwe - Odparła niespokojnie. Pył przestał wtedy istnieć, Ili mogła wyczuć nie każdą eteryczną postać która pojawi się w odległości od tamtego drzewa do niej, czyli średnia część.