Jadalnia

Miejsce wspólnych posiłków i dyskusji. Na ścianach portrety dawnych właścicieli domu, które nadal nie zostały zdjęte i tylko się kurzą. Drewniany kredens znajdujący się na przeciwko okien, ozdobiony jest różnymi ceremicznymi figurami oraz w pięknie ozdobionych naczyniach, za które była właścicielka musiała dużo zapłacić. Jednak wszystko jest pokryte dwu centymetrowym kurzem i ich prawdziwą wartość nie widać na goły rzut oka (No chyba, że jesteś Zerrave). Sosnowy stół z sześcioma krzesłami, o ręcznie rzeźbionych oparciach. Można spostrzec, że każde kszesło ma te same zwierzęta. Jest tam niedźwieć symbolizujący pierwotną siłę i dzikość; lis- chytrość, przebiegłość oraz spryt; jeleń oznaczający wytrwałość i konsekwentne dochodzenie do celu, a ostatnim zwierzęciem jest sowa, która różnie się kojarzy, więc nie można dokładnie stwierdzić co symbolizuje. Za to siedziska wyłożone ciemno czerwoną poduszką, na której wygodnie się siedzi. Okna duże, ale zazwyczaj zasłonięte, bo nikomu nie chce ich się codziennie przesuwać. Ciemność oraz delikatne promienie światła, które próbują przebić się przez czerwone zasłony dodają pomieszczeniu tajemniczości i mroku. Obraz mierzący od podłoża do sufitu, znajdujący się między oknami, przedstawia rycerzy na koniach walczących z wielką bestią. Niektórym śmiałkom brakuje ręki, nogi, głowy, ale wszystkie oczy są gniewnie zwrócone ku bestii. Przedstawiona scenka mieściła się na drodze z lasu do wioski. Niebo było czerwone, co oznaczało późną godzinę albo, iż coś się pali. Jeśli bardziej się przyjrzysz to w wiosce widać modlącą się kobietę w stanie błogosławionym. Prawy dolny róg, gdzie powinno znajdować się nazwisko autora, jest zniszczone.