Rhiamon Muireann

Miano: Rhiamon Muireann Płeć: Kobieta Wiek: 28 | 420 lat Grupa: Mroczny Elf Rasa: Elf Ciemny Klasa: Skrytobójca Ranga: Arystokratka Ranga dodatkowa: Skrytobójczyni Hierarchia: Ród Arystokratyczny Pochodzenie: Miasto Azshoren Przydomek: Demon scáth, Imię Sprawiedliwości Orientacja: Biseksualna Rodzina: Allameris Arwena vor Arvandor [zmarła siostra], Kharzad [najstarszy siostrzeniec], Elion [młodszy siostrzeniec], Ilivarra [siostrzenica]

Wygląd

Wygląd Zewnętrzny: Na co dzień nosi złoto – czarną zbroję i nie jest ona z lekkiego materiału. Rzecz jasna nie jest ona tak ciężka jak pełne uzbrojenie. Tak czy inaczej swoje waży i bez niej waży zdecydowanie kilkanaście kilogramów mniej. Z racji, że od dawna ją posiada jest przyzwyczajona do jej ciężaru, dlatego nie stanowi to już żadnego problemu. Niemalże każdy najmniejszy szczegół jest zakryty, w tym także dłonie.  Na biodrach  w pochwach spoczywają dwa sztylety średniej wielkości  ( nie są aż tak drobne),  natomiast na plecach posiada kolejne dwa skrzyżowane. Te drugie zapasowe są pokryte trucizną. Rzadko przyodziewa coś innego. Tylko wtedy, gdy sytuacja wyższa tego wymaga np. oficjalna uroczystość królewska.

Wygląd Wewnętrzny: Kobieta mierząca około 172 cm, ważąca odpowiednio do swego wzrostu. Przy tym jest bardzo szczupła i niezwykle zgrabna. Dodatkowo nie brak na jej ciele licznie zarysowanych mięsni, co jest efektem nieustannego treningu w formie sparingów, walk, ćwiczeń z bronią oraz nadającym się do tego sprzętem. Oczywiście jest szczupła i nie przesadnie umięśniona. Sprawna, zwinna, szybka oraz gibka. Przy walce pomaga sobie walką wręcz, dlatego nie brak jej dynamiki, a ponadto z ciałem może zrobić wiele. Wykonanie ciosów z półobrotu czy salta nie jest żadnym wysiłkiem. Proporcjonalnie zbudowana, jest posiadaczką bujnych, kobiecych kształtów. Wbrew pozorom posiada delikatne, zadbane dłonie, choć na pierwszy rzut oka może się wydawać, iż jest silna oraz odporna na wszelkie obrażenia. W dużym stopniu zaiste tak jest, lecz nie brak jej kobiecości. Ma w sobie pierwiastek męskiej siły.  Drobna twarz z uwydatnionymi nieco kościami policzkowymi. Pełne,  lecz drobne usta o naturalnie ciemnej barwie wahającej się pomiędzy bordo, a jasnym fioletem. Mały, zgrabny nos oraz duże oczy o czarno – granatowej barwie tęczówki. Długie rzęsy oraz wyraźne ciemne brwi, które zazwyczaj są ściągnięte lub jedna z nich uniesiona o pytającym charakterze. Posiada dość jasną karnację. Bardzo jasne, blond włosy idealnie kontrastują z jej ostrymi rysami twarzy oraz ciemnymi powiekami, ustami, widocznymi kościami policzkowymi. Włosy sięgają jej do pasa.

Atrybuty

Siła: 14 (+3)
Zwinność: 13 (+3)
Wytrzymałość: 13 (+2)
Magia: 5

Umiejętności

Umiejętności bojowe:
♠ mistrzowska walka sztyletami (lub dwoma mieczami)
♠ niewykrywalność, siła, wytrzymałość, zwinność
♠ szybkie przemyślanie kolejnych ruchów

Umiejętności skrytobójcy:
♠  znikanie przed i w czasie walki
♠ atakowanie z zaskoczenia
♠ walka sztyletami, bądź dwoma mieczami


Zaklęcia/Moce


Paraliż – umiejętność ofensywna polegająca  na zadaniu jedno ciosu, który bezpośrednio powoduje u oponenta niemoc. W wyniku tego jego kończyny odmawiając mu posłuszeństwa. Przez krótki czas nie jest w stanie wykonać żadnego ruchu, a tym bardziej zaatakować. Kobieta zyskuje czas do działania. [działanie na 1 post, 4 odnowienia]

Niewidzialność – na kilka sekund kobieta staje się niewidoczna dla przeciwnika, dlatego tym czasie może się przemieścić w dowolne miejsce (oczywiście na nogach, żadnej teleportacji). Dzięki temu może zaskoczyć oponenta z dowolnej strony atakując znienacka, niespodziewanie. Przeciwnik nie jest w stanie przewidzieć, gdzie w danej chwili znajdzie się Rhia. [ działanie 1 post,  3 odnowienia]

Iluzja – tworzy swoje dwa klony, które nie sposób odróżnić od prawdziwej wersji. Wykonują identyczne ruchy co Rhia, dlatego powinno się uważać.  Trzeba mieć oczy z każdej strony by nie dać się zaskoczyć atakowi ze strony kobiety. [ działanie 2 posty, 4 odnowienia]

Żywioł ognia - Ognista fala – ta kwestia nie wymaga wiele tłumaczenia, dlatego można tu jedynie powiedzieć, iż polega na formowaniu, kształtowaniu ognia w podmuch, która rani i podpala przeciwnika oraz wszystko dookoła niego jeśli jest to łatwo palne.  [działanie 1 post, 3 odnowienia + koszty many - 50 many + 5 za każde 3 punkty magii]


Profesje


♠ Skrytobójstwo
♠ Jeździectwo
♠ Służba wojskowa (gwardia cesarska)
♠ Łucznictwo i polowanie
♠ Szpiegostwo


Wierzchowiec

Terrwyn – jak na smoka przystało jest olbrzymi, jego skóra jest koloru kruczoczarnego, niemal smolistego nie odróżniającego się od cienia. Wyróżnia go para długich rogów wystających z łba oraz dwa kolejne wyrastające tuż obok pyska. Para ślepi ognisto – czerwonych. Na karku oraz części grzbietu widnieją duże kolce. Posiada monstrualne skrzydła zakończone szponami.

Ekwipunek

♠ Cztery główne sztylety (dwa na biodrach w pochwach, kolejne dwa na plecach)
♠ Trucizna paraliżująca w kontakcie z krwiobiegiem oraz usypiająca (nakłada na sztylety) ♠ bandaże
♠ kilka ziół leczniczych
♠ Łuk + strzały
♠ Komplet 30 identycznych sztyletów zapasowych

Posiadłość

Miasto Azshoren -> Dzielnica mieszkalna

Charakter

Warto zacząć od tego, że ma w sobie zarówno pierwiastek kobiecy jak i męski. Zdecydowana, pewna siebie, znająca swoją wartość. Ponadto wie, gdzie jest jej miejsce. Nie odzywa się nieproszona, jest niezwykle honorowa. W stosunku do wyższych w hierarchii odzywa się zdawkowo, ale z należytym szacunkiem. Nie wychyla się, gdyż wie, że to może źle wpłynąć na jej pozycję. Jest nie tyle tajemnicza, co po prostu chodzi własnymi ścieżkami. Mimo wszystko ma poczucie obowiązku i jeżeli zobowiązuje się do wykonania jakiegoś zadania, czy zlecenia  to podchodzi do niego poważnie. Niezwykle rozsądna. Inteligencji także nie można jej odmówić. Potrafi przemyśleć kilka razy sprawę zanim podejmie decyzję, potrafi przewidzieć niektóre ruchy oraz wcześniej je zaplanować.  Mimo wszystko jest nieokiełznana i nieco dzika. W związku z tym działa instynktownie. Lubuje się w zapachu widoku krwi, przerażeniu, niepewności innych. W większości przypadków potrafi stłumić gniew, zacisnąć zęby jednak należy do osób impulsywnych. Nie trudno wyprowadzić ją z równowagi. Może to nie byłoby dla innych problemem, gdyby nie fakt, że zdecydowanie nie jest dyplomatką, a wszelkie spory załatwia drogą przemocy. Grzecznie wyzywa kogoś na pojedynek. Jeżeli sprawa jest lekka obejdzie się bez rękoczynów, zaś jeśli nie przystępuje do akcji bez uprzedzenia, czy odpowiedzi. Temperamentna, pożądliwa, pogardliwa. Mimo to niejednokrotnie budzi się w niej namiętność, żądza, ale to nie oznacza, że na każdym kroku daje się ponieść emocjom. Kobieta nieobliczalna, nieokiełznana. W każdej chwili może coś wpaść jej do głowy i nie można jej wtedy zatrzymać. Czasem jest pozornie miła, aby po chwili przystąpić do ataku, zatem można porównać ją do pumy.  Bywa ironiczna, sarkastyczna, ale co więcej sadystyczna, bezlitosna. Rzadko u niej występuje zlitowanie, czy wszelkie miłosierdzie. Jeżeli ktokolwiek zajdzie jej za skórę nie odpuści, choćby miała go ścigać do upadłego.  Warto dodać, że jest zaradna, przebiegła oraz chytra. Tyle, że te ostatnie cechy ujawniają się w czasie wolnym. Na ogół się szkoli, mierzy z każdym, toteż nie ma czasu na intrygi. Jest stuprocentową profesjonalistką, dlatego nigdy nie wykonuje swojej pracy „na odwal”. Każdego zleceniodawcę stara się usatysfakcjonować sposobem zabójstwa. Typ samotniczki, która nie przepada za towarzystwem pałętającym się pod nogami. Nielubi być za nikogo odpowiedzialna, dlatego wszelkie bliższe relacje nie są dla niej. Uważa to za słabość, którą wróg bez wahania wykorzysta. Nie da sobie grać na nerwach, uwielbia przemoc. Ma wysokie ambicje i aspiracje. Nigdy przed niczym się nie cofa.


Historia

Urodziła się na terenach Thangaldaros, a przynajmniej pamięta, że tu się właśnie wychowywała. Matki nie było jej dane poznać, lecz z opowiadań ojca nie wynikało, by miała czego żałować. Od najmłodszych lat rodziciel kształcił ją na doskonałego wojownika. Początkowo skupiało się to na oswajaniu z bronią. Każdą posługiwała się po trochu wybierając z czasem najbardziej odpowiednią. Począwszy od miecza, później łuku. Obiema nigdy nie wychodziło, a ponadto nie czuła, aby był to dobry pomysł. Ojciec spróbował dwoma mieczami, zaś później sztyletami, co wychodziło znakomicie. Nie miała zbyt wiele wolnego czasu na rozrywkę czy odpoczynek. Dzień rozpoczynał się śniadaniem, a potem dużo biegała, zmagała się ze sprzętem ćwiczebnym, na którym trenowała umiejętność walki bronią, lecz także ciosy, unikanie ich, sprawność, szybkość zadawania obrażeń, gibkość. Po kilku latach stało się to rutyną, z którą coraz lepiej sobie radziła. Z czasem zaczęła to kochać i nie mogła zrezygnować z codziennego, długiego wysiłku. Miała z ojcem wspólną pasję. Polowali, uczyła się jeździć konno, co nie było wielką trudnością. Właściwie mogłoby się wydawać, że żyją beztrosko jednak zaczęła się zastanawiać, dlaczego nie ma tutaj matki. Wtedy wyjaśnił jej, że rodzicielka Rhii pochodzi z terenów Elfów Arvandoru. Zostawiła ją zaraz po urodzeniu podrzucając jej kochankowi, w tym przypadku ojcu dziewczyny. Szczerze mówiąc nigdy tego nie przeżywała. Wystarczył jej on. Był członkiem gwardii cesarskiej, dlatego często brakowało go w domu, na miejscu. Pewnego dnia do drzwi  zapukało dwóch mężczyzn, którzy oświadczyli, iż ojciec poległ na froncie podczas walki z członkami Nevadur. Początkowo Rhia nie wiedziała, co ma począć. Wałęsała się po chacie bez celu do czasu, gdy nie natknęła się na dziennik ojca, w którym pisał, że jest z niej dumny i wierzy w jej umiejętności bojowe. Jego jedynym życzeniem było, aby spełniała się w roli skrytobójcy, zawsze była odważna, waleczna, nie cofała się przed niczym. Opisywał tam wszystkie przełomowe wydarzenia z życia córki. To jedyna i ostatnia rzecz, która poruszyła serce dziewczęcia.  Jej rodziciel nigdy nie okazywał uczuć wprost, toteż to odkrycie całkowicie ją zaskoczyło. Kolejnym szokiem było odkrycie istnienia jej siostry. Dowiedziała się, że mają one innego ojca. W dodatku jej siostra była mieszkanką Arvandoru, a więc była wrogiem Mrocznych Elfów. Poznały się w zamku Mrocznych. Od tamtej pory były  ze sobą silnie związane emocjonalnie. Opuściła chatę w lesie, po czym zaczęła zdobywać doświadczenie w praktyce mając po drodze wiele potyczek. Z czasem zaczęła tym żyć. Przerodziło się to w pasję, niemal w uzależnienie i obsesję. Sama nie wie czy zna granicę. Tak czy inaczej nigdy nie wyobrażała sobie swojego życia bez walki. Obiecała sobie, że kiedyś i ona podobnie jak ojciec stanie u boku króla lub księcia zasilając jego wojska. Długo nie musiała na to czekać. Cesarz królestwa o godności Malcalen przeprowadził rekrutację, dzięki której kobieta dostała się do wojskowego szeregu. Natomiast prywatnie byli przyjaciółmi. Ta przyjaźń nie była taka oczywista. Malcalen był odwrotnością Rhiamon, mianowicie nigdy nie zamykały mu się usta. Uwielbiał dużo mówić, podczas gdy jasnowłosa mówiła niewiele. Dostawał "ochłapy", lakoniczne odpowiedzi. A jednak mu to wystarczało. Uwielbiali wzajemnie sobie dogryzać, irytowali się nawzajem, ale prawda była taka, że we dójkę było im ciekawiej niż samemu. Aż doszło do sytuacji, że po prostu jedno bez drugiego nie mogło się obejść (czysto przyjacielsko). Nie stronili od wspólnych pojedynków, sparingów. Czasem rywalizowali, a czasem się tylko bawili.
Później nadeszła pierwsza misja kobiety. Okazało się, że miała współpracować z draconką, która była rekrutowana nieco wcześniej. Nie trzeba się wiele domyślać jak zareagowała na to Rhia. Uwielbiała samotność, tym bardziej w pracy. A nienawidziła współpracy. Wolała wszystko robić w pojedynkę, a tu niemiła niespodzianka. Od samego początku była nastawiona "anty". Jak się okazało wiele się nie pomyliła. Trudno jej się pracowało z dziewczyną, która nie pomagała, a utrudniała każdą rzecz po drodze. W dodatku opóźniała robotę, ponieważ kochała błyskotki. Tak czy inaczej pocieszała się celem misji. Udało im się dotrzeć do komnaty króla Venderii  i zgładzić ich władcę. Wszystko popsuł Mal, który najspokojniej w świecie oświadczył im, że to tylko próba. Nie trudno wyobrazić sobie minę zmęczonej Rhii. Tyle wysiłku i trzymania nerwów na wodzy na nic. W efekcie cisnęła sztyletem w stronę mężczyzny, który ostatecznie go unika i znika za jakimś meblem. Oznajmił, że musiał tego dokonać, ponieważ chce mieć w swoim oddziale najlepszych wojowników. Dodatkowo nakazał zaprzyjaźnić jej się z Zerri, co psychicznie osłabiło kobietę. Przyjaźń z płcią żeńską w jej przypadku zawsze kończył się rozlewem krwi. Z drugiej strony nie miała innego wyboru, bo od tamtej pory współpraca miała być chlebem powszednim. Po długim czasie udało im się dogadać. Rhia ją tolerowała, choć bez zbędnych sympatii. Nie można było naciskać na samotnika. W międzyczasie dowiedziała się o śmierci swej siostry, co niezwykle mocno przeżyła. Nie musiała długo czekać aż pod jej opieką znalazły się jej dzieci. Fakt, że rangą są o wiele wyżej jednak więzy krwi to więzy krwi. Miała na kim polegać, a zawsze przydadzą się układy dzięki wysoko postawionej rodzinie.